واژه های مخصوص قرآن و از عناوین ویژه اسلام است که پیامبر گرامی (ص) آن را جمع میان عدالت و نیکی معرفی می کند و بعضی را اعتقاد بر آن است که تقوا مخصوص کسی است که از گناهان پروا می کند و برنامه های دینی را انجام می دهد و برخی گفته اند: از آن جا که فرد تقوا پیشه ، کارهای شایسته، خود را از آتش دورخ نگاه می دارد به او « متقی» گفته می شود.از پیامبر گرامی (ص) نقل کرده اند که فرمود: « پرواپیشگان رابدان دلیل باتقواگفته اندکه آنان ازانجام کاری که گناه نیست اماممکن است باعث گناه شوددوری می جویند.

به این دلیل است که:

تنهاآنان ازاین کتاب پرشکوه بهره می گیرندودرس می آموزندوازنوردرخشان آن ،چراغ زندگی می افروزند0چراکه این آیه مانندآیه دیگری ازقرآن است که می فرماید:«إنّی أَنتَ مُنذِرُمَن یَخشاها»،«توتنهاکسی راهشدارمی دهی که ازآن می ترسد».وبدینسان قرآن وپیامبر(ص)رابااینکه هردوجهانی وبرای تمامی عصرهاونسلها هستندویژه کسانی می شماردکه ازرستاخیزوحساب وکتاب آن روزسهمگین می هراسند

به تعبیردیگر:

افراد فاقد ایمان دوگروهند:

گروهی هستندکه درجست وجوی حقندواین مقدارازتقواازتقوادردل آنهاوجودداردکه هرجاحق راببیندپذیرامی شوندسرزمین وجودانسان نیزتاازلجاجت وعنادوتعصب پاک نشود،بذرهدایت رانمی پذیردولذاخداوندمی فرماید:«قرآن هادی وراهنمای متقیان است».هدف قرآن ،هدایت مردم است واگربه مسائلی ازقبیل خلقت آسمانها وزمین وگیاهان وحیوانات و000اشاره کرده به خاطرآن است که توجه مردم به آنها،موجب توجه به علم وقدرت وحکمت خداوندگرددقرآن وسیله هدایت همه مردم است:«هدی للناس»همانندخورشیدبه همه می تابد،ولی تنهاکسانی ازآن بهره می جویندکه فطرت پاک داشته ودربرابر حق خاضع باشند«هدی للمتقین» همچنان که نورخورشیدتنهاازشیشه نیزعبورمی کندنه ازخشت ووگل.

گروه دیگری افرادلجوج ومتعصب وهواپرستی هستندکه نه تنهادرجست وجوی حق نیستندبلکه هرجاآن رابیابندبرای خاموش کردنش تلاش می کنند.لذافاسقان،ظالمان،کافران،دل مردگان،مسرفان وتکذیب کنندگان ازهدایت قرآن بهره مندنمی شوند.